Resident Evil

بازی رزیدنت اویل چهارو یادتونه آیا؟ :| 

خیلی الان دیگه قدیمی شده میدونین...

ولی من هنوزه که هنوزه دوسش دارم! اولین بازی‌ای بود که منو به زامبی‌کشی جذب کرد و به دنبالش پای کال آو دیوتی به زندگیِ بازی‌ایِمان باز شد!

این بازی درجه سختیش دو تاس... Normal و Professional. نرمالشو تا حالا دو سه باری تا ته رفتم و بردم. اما پروفشنال...؟

خب در حقیقت تو مرحله3-5 مدت‌ها بود که گیر کرده بودم و اصلا سراغش نرفته بودم دیگه! تا اینکه از دیروز تا حالا مرتب پاش نشستم و هربار یکی از سختیاش که چندین ساعت وقتمو می‌گیره‌رو می‌برم و بالاخره رسیدم به 4-5! و تنها همین و 5-5 مونده تا حرفه‌ایش رو هم برای اولین‌بار ببرم. آیم سو هپی! سه تیکه جان‌گداز داشت این مرحله... یعنی مردم تا ببرم! چقد حرفه‌ایش سخته! من به نرمال ایمان آوردم. :|

حالا هم وقتی یاد مراحل باقی‌مونده میفتم... حال ندارم ادامه بدم. :|

هرچی مونده غوله و یه مشت زامبی! یه مشت زامبیش خوبه... ولی غولاش واقعا رو مخن. دیگه انگیزه نمونده. یه بار دیگه میرم سر بازی و یه مشت زامبی رو می‌کشم. ولی بعدش بازی دوباره میره تا وقتی که از فرط بی‌حوصلگی بهش رو بیارم. من حوصله اون غول مزخرف مرحله آخرو ندارم! بخصوص تو ورژن حرفه‌ایش. :|

پ.ن: من رزیدنت اویل6 می‌خوام. کسی ورژن پی‌سی‌‌شو نداره بده بهم؟ :(

با ایکس باکسِ پسرخاله‌م خیلی از مراحلشو رفتم، ولی مرحله جیک مولرِ عزیزم(!) آخراش هنگ می‌کنه. من می‌خوام جیکو تا ته برم. جـــیــــک ـَم. :((

Let it go

می‌دونین؟ :|

ایــــنقد آهنگایی گوش کردم که نمی‌فهمم چی‌میگن و نمی‌تونم باهاشون تمام مدت شروع به خوندن کنم که...

تا به آهنگ Let It go از انیمیشن Frozen می‌رسم بال در میارم و تا تهشو از حفظ می‌خونم. :|

 اگه هم وسطش پارازیتی ایجاد شه از اول آهنگو میارم تا بالاخره یه بار بتونم بی‌وقفه تا تهش بخونم. :|

Go to hell... or heaven?

چقدر بده کسی که بیشتر از همه تو دنیای نت بهش اعتماد داشتی، خواسته یا ناخواسته بیشتر از همه اذیتت کرده باشه... و هنوزم بیشتر از همه دوستش داشته باشی! 

مدت‌هاست می‌فهمم چطور می‌تونی همزمان به شدت ازش متنفر "هم"  باشی...

انداختمش دور!

ولی می‌دونی بدترین قسمت ماجرا چیه؟ اینکه هنوزم درگیریت این باشه که "ای کاش ناراحتی‌ای نداشته نباشه!"

I'm just... IDIOT