Resident Evil

بازی رزیدنت اویل چهارو یادتونه آیا؟ :| 

خیلی الان دیگه قدیمی شده میدونین...

ولی من هنوزه که هنوزه دوسش دارم! اولین بازی‌ای بود که منو به زامبی‌کشی جذب کرد و به دنبالش پای کال آو دیوتی به زندگیِ بازی‌ایِمان باز شد!

این بازی درجه سختیش دو تاس... Normal و Professional. نرمالشو تا حالا دو سه باری تا ته رفتم و بردم. اما پروفشنال...؟

خب در حقیقت تو مرحله3-5 مدت‌ها بود که گیر کرده بودم و اصلا سراغش نرفته بودم دیگه! تا اینکه از دیروز تا حالا مرتب پاش نشستم و هربار یکی از سختیاش که چندین ساعت وقتمو می‌گیره‌رو می‌برم و بالاخره رسیدم به 4-5! و تنها همین و 5-5 مونده تا حرفه‌ایش رو هم برای اولین‌بار ببرم. آیم سو هپی! سه تیکه جان‌گداز داشت این مرحله... یعنی مردم تا ببرم! چقد حرفه‌ایش سخته! من به نرمال ایمان آوردم. :|

حالا هم وقتی یاد مراحل باقی‌مونده میفتم... حال ندارم ادامه بدم. :|

هرچی مونده غوله و یه مشت زامبی! یه مشت زامبیش خوبه... ولی غولاش واقعا رو مخن. دیگه انگیزه نمونده. یه بار دیگه میرم سر بازی و یه مشت زامبی رو می‌کشم. ولی بعدش بازی دوباره میره تا وقتی که از فرط بی‌حوصلگی بهش رو بیارم. من حوصله اون غول مزخرف مرحله آخرو ندارم! بخصوص تو ورژن حرفه‌ایش. :|

پ.ن: من رزیدنت اویل6 می‌خوام. کسی ورژن پی‌سی‌‌شو نداره بده بهم؟ :(

با ایکس باکسِ پسرخاله‌م خیلی از مراحلشو رفتم، ولی مرحله جیک مولرِ عزیزم(!) آخراش هنگ می‌کنه. من می‌خوام جیکو تا ته برم. جـــیــــک ـَم. :((